Amelié
Prunus dulcis
Rosaceae
Àutri noum : Amendié, Ameié.
Nom en français : Amandier.
Descripcioun :Aubre bèn couneigu e eisa de recounèisse que siegue en flour, emé si fueio o sis amelo (amendo). Se saup pas toujour que l'amelié (l'amendié) nous vèn di relarg d'Iran e d'Afganistan via la Grèço. Li vièis aubre rèston longtèms en plaço e fan de pichot.
Usanço :Au nostre, lis amelo servon à adouba d'ùni sucrarié coume lou nougat, mai soun peréu requisto dins li plat sala. Sabès que lis amelo amaro soun empouisounanto e mourtelo que caupon d'acide cianidrico. L'òli d'amelo èi vertuouso pèr sarra li plago e contro l'inflamacioun. La ligno èi bono pèr l'ebenistarié.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Prunus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Prunus dulcis (Mill.) D.A.Webb.,1967
Suçamèlo(-de-Crèto)
Echium creticum
Boraginaceae
Nom en français : Vipérine de Crète.
Descripcioun :Aquelo suçamèlo trachis dins li tepiero seco e lis éusiero sus sòu séusous. Se recounèis à si lònguis enflourejado e à si gràndi flour roujo que podon faire fin qu'à 35 mm de long. Li fueio de la baso porton un pecou. A la subsp. dóu nostre, ié dison creticum.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Li flour dèvon èstre bono à suça coume pèr sa cousino. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Echium
Famiho : Boraginaceae
Ordre : Ordre pas nouma
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 20 à 35 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Pelouso
- Éusiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Echium creticum L., 1753